Ο έμπορος της Βενετίας(ταξιδεύοντας στον κόσμο του βιβλίου)

Λίγα λόγια για το μεγάλο θεατρικό συγγραφέα

Ο Υ I Λ I Α Μ  ΣΑΙΞΠΗΡ

Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1564-1616), ο μεγαλύτερος θεα­τρικός συγγραφέας των νεότερων χρόνων, γεννήθηκε στο Στράτφορντ, ένα μικρό χωριό της Αγγλίας, και έζη­σε την εποχή που βασίλευε η Ελισάβετ. Στα δεκατρία του χρόνια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χωριό του και να μπει μαθητευόμενος σε εργοστάσιο, επειδή είχε πτωχεύσει η επιχείρηση κατασκευής γαντιών του πατέ­ρα του. Στα δεκαοκτώ του παντρεύτηκε την Άννα Χαθαγουέι, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.

Η αγάπη του όμως για το θέατρο τον έκανε να εγκα­ταλείψει το χωριό του, το 1584, και να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Σύντομα ο νεαρός Σαίξπηρ απέκτησε μεγάλη φήμη ως ηθοποιός και συγγραφέας θεατρικών έργων. Με το θίασό του, που ήταν γνωστός ως «Θίασος του Λόρ­δου Καγκελάριου» και αργότερα «Θίασος του βασι­λιά», έδινε παραστάσεις στις πλατείες και τις λαϊκές τα­βέρνες της πόλης αλλά και στο παλάτι, μπροστά στη βα­σίλισσα Ελισάβετ. Δημιούργησε επίσης το καλύτερο θέ­ατρο της εποχής, το περίφημο «Γκλόουμπ» (Σφαίρα),όπου συγκεντρώνονταν για να παρακολουθήσουν τις πα­ραστάσεις του άνθρωποι απ' όλες τις κοινωνικές τάξεις.

Ο Σαίξπηρ, εκτός από τεχνίτης του λόγου, αποδεί­χθηκε διεισδυτικός ψυχολόγος και μεγάλος φιλόσοφος, και κατόρθωσε να δημιουργήσει αλησμόνητους ανθρώ­πινους χαρακτήρες στα έργα του: ήρωες όπως ο Άμλετ, ο Μάκβεθ, ο Οθέλλος ή ο βασιλιάς Λιρ, που η απελπι­σία τους οδήγησε στα πρόθυρα της τρέλας· ηρωίδες, άλλοτε γοητευτικές, γλυκύτατες και αθώες όπως η Δυσδαιμόνα και η Οφηλία, ή εύθυμες, πανέξυπνες και πο­νηρές όπως η Ροζαλία και η Πόρσια.

Περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις πιο απόκρυ­φες σκέψεις αλλά και τα πιο λεπτά συναισθήματα, χαρίζοντας αισθητική απόλαυση στους θεατές και προκα­λώντας τους ηθοποιούς να επιδείξουν τις υποκριτικές τους ικανότητες.

Τα θεατρικά έργα πρέπει να καθρεφτίζουν τη ζωή, λέει ο ευαίσθητος πρίγκιπας Άμλετ. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα έργα του Σαίξπηρ, και γι' αυτό παραμέ­νουν πάντα νέα και σύγχρονα.

Λίγα λόγια για του συγγραφείς του βιβλίου

Ο Τσαρλς και η Μαίρη Λαμ

Ο Τσαρλς και η Μαίρη Λαμ ανέλαβαν, το 1805, να με­ταγράψουν τα γνωστότερα θεατρικά έργα του Σαίξπηρ σε πεζό λόγο, με τη μορφή ιστοριών για νεαρούς ανα­γνώστες. Σκοπός των συγγραφέων ήταν να αποδώσουν με ευχάριστο και κατανοητό τρόπο τα έργα του μεγά­λου δραματουργού, χωρίς να προδώσουν ή να αλλοιώ­σουν το πρωτότυπο κείμενο, και το βιβλίο τους να απο­τελέσει μια πρώτη γνωριμία με το σαιξπηρικό έργο. Για το λόγο αυτό, όπου ήταν δυνατό και κρίθηκε απαραίτη­το, διατηρήθηκαν αυτούσιοι ορισμένοι διάλογοι ή κά­ποια αποσπάσματα σε ποιητικό λόγο από τα πρωτότυ­πα θεατρικά έργα, που είναι γραμμένα σε έμμετρους, ανομοιοκατάληκτους στίχους.

Οι Ιστορίες από τον Σαίξπηρ παρουσιάζουν με απλή γλώσσα τις υποθέσεις των θεατρικών έργων, που είναι γεμάτα δράση, μυστήριο, ρομαντικούς έρωτες, περιπέ­τειες, τραγικές και κωμικές καταστάσεις. Μιλούν για βασιλιάδες και κάστρα, πρίγκιπες και αρχοντοπούλες, μάγισσες, νεράιδες και ξωτικά -όλα όσα συναντά κανείς στα παραμύθια. Στοιχεία που μαγνητίζουν τους νε­αρούς αναγνώστες, διδάσκοντας τους ταυτόχρονα δια­χρονικές και αξεπέραστες αξίες, όπως εκείνες της φι­λίας και της αγνής αγάπης, της γενναιοψυχίας και της ανδρείας, της καλοσύνης και του ανθρωπισμού.

Οι Ιστορίες εκδόθηκαν το 1807 και γνώρισαν μεγά­λη επιτυχία, κάνοντας γνωστούς και διάσημους τους συγγραφείς τους. Ήταν το πρώτο βιβλίο που απέδωσε με απλό και ξεκάθαρο τρόπο την ουσία των μεγάλων αυτών έργων, και μέχρι σήμερα θεωρείται αξεπέραστο.

Η Στ3 "ταξιδεύει στον κόσμο του βιβλίου"

Στα πλαίσια του μαθήματος της γλώσσας και μιας καλύτερης προσέγγισης με τη λογοτεχνία έγινε ανάγνωση του "Έμπορου της Βενετίας" του Σαίξπηρ από το βιβλίο "Ιστορίες από τον Σαίξπηρ" . Η ιστορία κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών ως το τέλος . Σαν αξιολόγηση έγραψαν την περίληψη , χαρακτήρισαν τους ήρωες και ζωγράφισαν κάποιες από τις σκηνές.

Περιλήψεις

Ο έμπορος της Βενετίας (περίληψη Κωνσταντίνας)

Το 16^ο αιώνα ζούσε ο Αντόνιο που δάνειζε χρήματα σε όσους τα είχαν ανάγκη χωρίς τόκους και ο Σάιλοκ που έκανε ακριβώς το αντίθετο. Μια μέρα ο Αντόνιο ζήτησε δανεικά οπό το Σάιλοκ για το γάμο του φίλου του Βασάνιο αλλά αν δεν του τα επέστρεφε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που είχαν ορίσει ο Σάιλοκ θα είχε το δικαίωμα να κόψει μισό κιλό κρέας από τη σάρκα του. Ο χρόνος που είχαν ορίσει έληξε και ο Αντόνιο δεν του είχε επιστρέψει τα χρήματα. Ο Σάιλοκ, ο Αντόνιο και ο Βασάνιο βρισκόταν στο δικαστήριο όπου ο Σάιλοκ θα έκοβε το μισό κιλό κρέας από τη σάρκα του Αντόνιο. Η Πόρσια, η γυναίκα του Βασάνιο, και η Νερίσα, η καμαριέρα της Πόρσια, μεταμφιέστηκαν η μία σε δικηγόρο και η άλλη σε γραμματέα και πήγαν στη δίκη.  Η Πόρσια είπε πως ο Σάιλοκ έπρεπε να κόψει μισό κιλό κρέας από τον Αντόνιο χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα αίμα και εφόσον αυτό δε γινόταν υποχώρησε. Έτσι ο Αντόνιο σώθηκε χάρη στην πανέξυπνη γυναίκα του φίλου του……………

Κωνσταντίνα    Π.

Σκηνή του θεατρικού από τον Αχιλλέα

Ο Έμπορος της Βενετίας (περίληψη Αχιλλέα )

Στη Βενετία, το 16^ο αιώνα, ζούσαν δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, ο Σάιλοκ και ο Αντόνιο.

Ο Σάιλοκ ήταν ένας άσπλαχνος Εβραίος  τοκογλύφος  και ο Αντόνιο ένας φιλεύσπλαχνος και τίμιος έμπορος.

Κάποια στιγμή ο Αντόνιο, προσπαθώντας να βοηθήσει τον καλύτερό του φίλο, τον Βασάνιο, να παντρευτεί την αγαπημένη του Πόρσια, αναγκάστηκε να δανειστεί  χρήματα από το Σάιλοκ.

Ο Σάιλοκ δέχτηκε, αλλά με τον όρο ότι αν  δεν πληρωνόταν σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία, θα είχε το δικαίωμα να αφαιρέσει μισό κιλό κρέας από  το σώμα του Αντόνιο.
Αλλά επειδή ο Αντόνιο δεν κατάφερε να πληρώσει το χρέος του στο Σάιλοκ, αυτός ζήτησε το δικαστήριο να εφαρμόσει τον όρο της συμφωνίας.

Την ημέρα της δίκης, και ενώ όλα έδειχναν ότι τίποτα δεν μπορούσε να σώσει τον Αντόνιο, εμφανίστηκε στο δικαστήριο η Πόρσια, κρυφά από τον άνδρα της, με όλο το θάρρος που διέθετε, μεταμφιεσμένη σε δικηγόρο.

Στη δίκη, η Πόρσια χρησιμοποιώντας  όλη την εξυπνάδα και τη σοφία της, όχι μόνο έσωσε τη ζωή του Αντόνιο αλλά τιμώρησε και το Σάιλοκ για όλες τις αδικίες που είχε κάνει. Το δικαστήριο του πήρε τη μισή του περιουσία.                                                                                     

Η Πόρσια όμως ζήτησε για αμοιβή από τον άνδρα της, το Βασάνιο, που δεν την αναγνώρισε, το δαχτυλίδι που του είχε χαρίσει.

Όταν τελικά οι δυο φίλοι κατάλαβαν ποιός ήταν ο δικηγόρος και ποιός πήρε το δαχτυλίδι, θαύμασαν την εξυπνάδα και το θάρρος της Πόρσια και διασκέδασαν με την αστεία ιστορία  του δαχτυλιδιού.

Σκηνή με την Πόρσια από την Ζωή Μπ.

Εκτυπώστε το φύλλο εργασίας

                                       

 Δείτε το τρέιλερ της ταινίας και ακούστε την καταπληκτική μουσική της ταινίας της Jocelyn Pook

Δείτε το τρέιλερ "The Merchart of Venice"

Ακούστε "Song for Bassanio" Jocelyn Pook

Ακούστε "How Sweet the Moonlight" Jocelyn Pook