Tαξιδεύοντας στον κόσμο του βιβλίου






Ταξιδεύοντας στον κόσμο του βιβλίου



                   ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2012-13                                                                       
ΤΑΞΗ/ΤΜΗΜΑ: Στ’3                                                      
 Η καινούρια δασκάλα
συγγραφέας: Ντομινίκ Ντεμέρ
εικονογράφος: Κωνσταντίνα Καπανίδου   
 μεταφραστής: Πόπη Kαλούδη-Escayola
εκδότης: Πατάκη                                       
είδος βιβλίου: λογοτεχνικό

ήρωες: Ζοσελύν, Λαμερλότ, Φωνακλάς, Γκιγιόμ, Μάριο, Σαρλότ, Μεριλύν, Κολατσιό, Ζαν-Σαρλ, Μελανί, Ζυλί, Μαρτέν, Μανόν, Ζενεβιέβ, Έρικ, Σιμόν, Μαρί-Οντ, Ζυντίντ, Μαρικού, Σαρλ-Αντουάν, Ματιέ, Βου, Ζοζέ, Ναταλί, Μικαέλ, Αν-Σοφί, Φεντερίκ, Ρενέ, Κατρίν, Φρανσουά-Ολιβιέ, Τζο-Λουί, Λουί-Φιλίπ, Μαρύζ, Ανρί.  
αφηγητής: μία μαθήτρια του δημοτικού
σπουδαία γεγονότα: σπουδαίο γεγονός ήταν όταν τα παιδιά θεατρική παράσταση την πρώτη μέρα στο σχολείο με την καινούρια τους δασκάλα με σκοπό να μην την απολύσουν.

 Το βιβλίο μου άρεσε γιατί όλα όσα έκαναν τα παιδιά με την καινούρια τους δασκάλα ήταν υπέροχα αλλά και όσα έκαναν για να μη φύγει από το σχολείο τους ήταν πολύ συγκινητικά.

Η περίληψη του βιβλίου
Μία δασκάλα από μία τάξη του δημοτικού έφυγε από το σχολείο και ήρθε μία καινούρια, η δεσποινίς Σαρλότ, η οποία ήταν μάγισσα και με τα παιδιά δεν έκανε κανονικό μάθημα αλλά τους μάθαινε παιχνίδια, τους έλεγε ιστορίες και άλλα. Ο διευθυντής του σχολείου, ο κύριος Φωνακλάς ήθελε να διώξει αυτή τη δασκάλα από το σχολείο και γι’ αυτό κάλεσε σε συγκέντρωση τους γονείς των παιδιών. Τα παιδιά συμπαθούσαν τη δασκάλα τους και για να την κρατήσουν στο σχολείο έκαναν θεατρική παράσταση την πρώτη μέρα που πέρασαν μαζί της και την παρουσίασαν στη συγκέντρωση, όμως ήταν πολύ αργά, η δεσποινίς Σαρλότ είχε φύγει ήδη.
Κωνσταντίνα Π. 


Χαμένος στην τηλεόραση και άλλες ιστορίες σε τροχιά


Συγγραφέας: Τζάννι Ροντάρι                   Εικονογράφος:PEF
Μεταφραστής: Μελίνα Καρακώστα          Εκδόσεις: Πατάκη
Είδος βιβλίου: Διηγήματα Φαντασίας      Τόπος: Ιταλία  

  

Ήρωες: o Tζιπ, ο κύριος Καρλέττο, η Δελφίνα, ο Κατερίνος, ο Ζερμπαϊνός κροκόδειλος, ο κύριος Μολτένι, ο Παγωμένος Πρίγκηπας, ο κύριος Ζιπ, ο Αγαθός, ο Χρόνος, ο κύριος Παγκράτιος, ο Μόττι και ο Πακέτο.

Σπουδαία γεγονότα: ένα οχτάχρονο παιδί, ο Τζιπ, παγιδεύεται μέσα στην τηλεόραση και εμφανίζεται στις τηλεοράσεις όλου του κόσμου, ρομπότ οικιακοί βοηθοί μιμούνται τους ανθρώπους και ανακαλύπτουν τι είναι ο ύπνος, ιπτάμενος δίσκος με εξωγήινους προσγειώνεται στην Πίζα και θέλει να πάρει τον πύργο της, άλλοι εξωγήινοι από διαφορετικούς πλανήτες εισβάλουν στη Γη και προσπαθούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους, σταχτοπούτα του 2200 πηγαίνει σε γαλαξιακούς χορούς και βρίσκει τον πρίγκιπά της και κάτοικοι μακρινού πλανήτη έρχονται στη γη μέσα σε ένα αυγό και αποφασίζουν να κατοικήσουν στην έρημο Σαχάρα.
Το βιβλίο μου άρεσε : γιατί έχει όμορφες, αστείες και διασκεδαστικές ιστορίες και περιγράφει με πολύ χιούμορ τη ζωή των ανθρώπων μαζί με τους εξωγήινους, όπως μπορεί να είναι μετά από πολλά-πολλά χρόνια….

                                                                                                                 Εργασία του Αχιλλέα Χ.



Ιουλίτσα και Ρωμαίος
συγγραφέας: Ελένη Τορόση
εικονογράφος:  Ελίζα Τζάκσον       μεταφραστής:
εκδότης: Πατάκης                              είδος βιβλίου: Μυθιστόρημα
Το βιβλίο που διάβασα:
τόπος: κάπου στην ελληνική ύπαιθρο
χρόνος: τότε και τώρα
ήρωες: η Ιουλίτσα η χελώνα, ο Ρωμαίος ο γαλάζιος λαγός, ο Μήτσος ο σκαντζόχοιρος
και η γιαγιά της Ιουλίτσας.
αφηγητής: η συγγραφέας
σπουδαία γεγονότα: η γνωριμία της Ιουλίτσας με το Ρωμαίο, η προσπάθειες της Ιουλίτσας να κάνει άλματα, το σύρσιμο του Ρωμαίου ως χελώνα και η αγάπη που αναπτύσσεται  μεταξύ τους!

Το βιβλίο μου άρεσε γιατί περιγράφει τον έρωτα  της Ιουλίτσας με το Ρωμαίο, κάτι ασυνήθιστο, μιας και ο Ρωμαίος είναι ένας γαλάζιος λαγός και η Ιουλίτσα μια χαριτωμένη χελώνα. Όπως το έργο του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», ζουν έναν μεγάλο έρωτα μόνο που το τέλος τους είναι διαφορετικό. Ο μεν Ρωμαίος φεύγει για να γνωρίσει τον κόσμο, η δε Ιουλίτσα συναντά το Μήτσο το σκαντζόχοιρο και ξεπερνά το μεγάλο της έρωτα!

Γράψε την περίληψη του βιβλίου που διάβασες (8-10 σειρές)
Η Ιουλίτσα είναι μια συνηθισμένη χελώνα με μια ακόμη πιο συνηθισμένη ζωή, ώσπου συναντά το Ρωμαίο. Ο Ρωμαίος, ο επαναστάτης λαγός, κάνει την Ιουλίτσα  να δει τον εαυτό της διαφορετικά και να δει πέρα από το άμεσο περιβάλλον της. Της γνωρίζει το φεγγάρι και τις μουσικές της νύχτας και αυτή τον μαγεύει και ζουν στο καβούκι της για ένα μεγάλο διάστημα. Εκείνη μαθαίνει να τα κάνει όλα πιο γρήγορα και εκείνος να πηγαίνει αργά. Όμως όλα τα ωραία πράγματα κάποτε τελειώνουν και ο Ρωμαίος φεύγει για να γνωρίσει τον κόσμο. Η Ιουλίτσα είναι στενοχωρημένη μέχρι που γνωρίζει το Μήτσο, ένα χορευταρά σκαντζόχοιρο, και η ζωή της αποκτά ξανά νόημα.
                                                                                                               εργασία της Ζωής Μπ.



 Ο πλανήτης των χριστουγεννιάτικων δέντρων

συγγραφέας: Τζάννι Ροντάρι
εικονογράφος: Αλέξης Φουντουκλής                 μεταφραστής: Χαρά Αρβανιτάκη
εκδότης: ΠΑΤΑΚΗ                                       είδος βιβλίου: λογοτεχνικό

Το βιβλίο που διάβασα:
τόπος: στον πλανήτη των χριστουγεννιάτικων δέντρων
χρόνος: 23-24 Οκτωβρίου 
ήρωες: Μάρκο, πρώην Πάουλους, Μάρκους
αφηγητής: Μάρκο
σπουδαία γεγονότα: Ο Μάρκο πετάει στον ουρανό και βρίσκεται σε έναν άλλο πλανήτη.
Το βιβλίο μου άρεσε ή δεν μου άρεσε, γιατί:

Το βιβλίο μου άρεσε γιατί, ο πλανήτης που ταξίδεψε
ο Μάρκο ήταν, από περιγραφή, υπέροχος!!!


Γράψε την περίληψη του βιβλίου που διάβασες (8-10 σειρές)


Κάποτε ήταν ένα αγόρι, ο Μάρκο, που στα γενέθλιά του ο παππούς
του τού έκανε δώρο ένα κουνιστό αλογάκι. Το βράδυ ανέβηκε πάνω
στο αλογάκι και ξαφνικά άρχισε να πετάει! Βρέθηκε σε έναν άλλο
πλανήτη, τον πλανήτη των χριστουγεννιάτικων δέντρων. Εκεί όλα
ήταν διαφορετικά. Ήταν πάντα Χριστούγεννα, τα πάντα ήταν φαγώσιμα,
ό,τι έπαιρναν δεν το πλήρωναν, υπήρχαν κινούμενα πεζοδρόμια, οι
μήνες του χρόνου ήταν 6 και είχαν 15 μέρες ο καθένας και ήταν πάντα
άνοιξη. Ο Μάρκο, μετά από αυτό το μεγάλο και γεμάτο ευχάριστες
 και δυσάρεστες περιπέτειες ταξίδι, κατάφερε να γυρίσει σπίτι στην 
ώρα του.

                                                                                                 εργασία της Κωνσταντίνας Π.






 Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου
συγγραφέας: Άλκη Ζέη
εικονογράφος:  Σάββας Χαρατσίδης      
εκδότης: Κέδρος                                    
 είδος βιβλίου: Μυθιστόρημα
τόπος: Αθήνα
χρόνος: Οκτώβρης 1940-1944
ήρωες: Ο Πέτρος, ο Θείος Άγγελος, η Πίτα, ο παππούς, η Αντιγόνη, οι γονείς, ο Σωτήρης, ο Γιάννης, ο Αχιλλέας και η Δροσούλα.
αφηγητής: Η συγγραφέας
σπουδαία γεγονότα: Η κήρυξη του πολέμου το 1940 και ο περίπατος του Πέτρου στα χρόνια της κατοχής.

Το βιβλίο μου άρεσε γιατί ο Πέτρος είναι περίπου συνομήλικός μου και αντιμετωπίζει αυτή τη σκληρή και βάρβαρη ζωή στα δύσκολα χρόνια της κατοχής με μεγάλο θάρρος.

 Περίληψη 

Η ζωή του εννιάχρονου Πέτρου ανατρέπεται όταν ξυπνά από τις σειρήνες του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940. Το σχολείο κλείνει, ο θείος Άγγελος φεύγει για τον πόλεμο και η μητέρα του μετρά τα τρόφιμα στα ντουλάπια. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ο Πέτρος ξεκινά ένα μεγάλο περίπατο στην Αθήνα της κατοχής. Με φίλους του το Σωτήρη, το Γιάννη, τον Αχιλλέα και τη Δροσούλα, διαδηλώνουν και γράφουν συνθήματα και συμμετέχουν στην αντίσταση. Λίγες μέρες πριν την απελευθέρωση θρηνούν το θάνατο του Σωτήρη. Ο Πέτρος είναι πια δεκατριών χρονών.

εργασία της Ζωής Μπ.








 Τα ξύλινα σπαθιά

Συγγραφέας: Παντελής Καλιότσος

Πρωταγωνιστές: ο Αρχηγός, ο Στρατάρχης, ο Φίφης,
ο Κόντρα Κουτός, το «Λεωφορείο» και ο Σπίνος.

Αφηγητής: -

Χρόνος: Καλοκαίρι 1945 – Πρωτοχρονιά 1946.

Τόπος: Μια μικρή πόλη, η Μανωλίτσα.

Σπουδαία γεγονότα: 1) Η μάχη της Ζαχαρούς, 2) Η μάχη στον μύλο του Μπάρδα, 3) Το μποϊκοτάζ στα πολεμικά παιχνίδια, που απλώθηκε σε όλο τον κόσμο.

Το βιβλίο μου άρεσε γιατί είχε πολύ πόλεμο και πολύ δράση. Επίσης μου άρεσε το μήνυμα του βιβλίου που ήταν να υπάρχει ειρήνη σε όλο τον κόσμο.

Περίληψη:
Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μικρή πόλη, την Μανωλίτσα, όλα τα αγόρια ήταν χωρισμένα σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Σε κάθε στρατόπεδο είχαν έναν αρχηγό. Στο ένα τον έλεγαν «Αρχηγό» και στο άλλο «Στρατάρχη». Οι μάχες με όπλα, σφεντόνες και σπαθιά, ήταν διαφόρων ειδών. Ο Στρατάρχης είχε νικήσει τον Αρχηγό με ένα σχέδιο που τον έκανε να ντροπιαστεί μπροστά στον στρατό του. Τότε, ο Αρχηγός θέλησε να πάρει εκδίκηση. Στη μανία του όμως, να νικήσει, τραυμάτισε έναν αθώο παππού.
Μετά από πολλές μέρες οι πόλεμοι αυτοί σταμάτησαν, οι δύο ομάδες ενώθηκαν και όλα τα παιδιά προσπαθούσαν να κάνουν σωστά και ειρηνικά πράγματα. Δηλαδή, έκαναν μποϊκοτάζ στα πολεμικά παιχνίδια και αυτό απλώθηκε σε όλο τον κόσμο, αφού πρώτα γράφτηκε στις εφημερίδες της Μανωλίτσας και της πρωτεύουσας.
Το πρόβλημα δεν εμφανίστηκε μόνο στο παγκόσμιο Συνέδριο Παιχνιδοποιών, που αντιμετώπιζε μια καταστροφή, αλλά και στην πολεμική παραγωγή των δυνατών κρατών που δεν έκανα πια εξαγωγές όπλων.
Βενέτης Ζήσης – Στ΄1




.................................................................................



ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ


Η ταυτότητα του βιβλίου:

τίτλος:Το καπλάνι της βιτρίνας
συγγραφέας:Άλκη Ζέη
εικονογράφος:ΜΑΡΙΑ ΒΑΞΕΒΑΝΟΓΛΟΥ
εκδότης:Κέδρος
είδος βιβλίου:Μυθιστόρημα

Το βιβλίο που διάβασα:
τόπος:Λαγαμάρι


χρόνος:1936
ήρωες:Μέλια,Μυρτώ,θεία Δήμητρα,Σταματίνα,παππούς,μαμά,μπαμπάς,δεσπότης,κυρ-Αντώνης,
Άρτεμη,Νόλης,Οδυσσέας,Αυγή,Νίκος,Καπλάνι,Πιπίτσα
αφηγητής:Μέλια

Το βιβλίο είναι ωραίο, έχει γέλιο και περιπέτεια ενώ παράλληλα δείχνει τα γεγονότα της χούντας μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΒΙΒΛΙΟΥ


Η Μέλια μας διηγείται τη ζωή με την αδερφή της, τη Μυρτώ. Στο σπίτι τους, στη μεγάλη σάλα, υπάρχει μια βιτρίνα με ένα καπλάνι που το ένα του μάτι είναι γαλάζιο και το άλλο μαύρο. Ο Νίκος, ο ξάδερφός τους τούς λέει διάφορες ιστορίες για το καπλάνι. Όταν έρχεται η δικτατορία όλα στο σπίτι περιπλέκονται, ενώ ένα παράξενο παιχνίδι ξεκινά με το καπλάνι, το Νίκο και τα κορίτσια.

Βικτωρία
Δασκαλάκη
...............................................................................
Το μισό πιθάρι

"Ό,τι αγαπήσαμε πολύ κι αληθινά, ποτέ δεν πεθαίνει"

Το μισό πιθάρι : Η σχέση της εγγονής Ελένης με τον παππού Μανώλη, οι ιστορίες του, αλλά και η προσπάθεια της μικρής να καταλάβει τα μυστικά του, όλα αυτά παρουσιάζονται στο πολύ προσεγμένο βιβλίο της Φωτεινής Φραγκούλη. Ο μικρασιάτης παππούς μπολιάζει την εγγονή όχι με το μίσος για το γειτονικό λαό, αλλά με αγάπη για εκείνα τα χώματα. Κι εκείνη, όταν μεγαλώνει καταλαβαίνει όσα της έλεγε ο παππούς της. Ότι το άλλο μισό πιθάρι, αυτό που λείπει απ' το δικό τους πιθάρι, βρίσκεται απέναντι! Οι μικροί αναγνώστες μαθαίνουν ότι η αναζήτηση δε σταματά στα παιδικά χρόνια, αφού κάθε απάντηση, κάθε ανακάλυψη, έχει το χρόνο της. 

Το άλλο μισό πιθάρι
(Η συγκινητική συνέχεια της ιστορίας όπως τη φαντάστηκε η μαθήτρια της Στ1 Κοψαχείλη Γωγώ.)

Η Ελένη έχει μεγαλώσει πια. Δεν είναι κοντά της ο παππούς Μανώλης να της λέει ιστορίες. Μα ακόμα δεν μπορεί να βγάλει απ’ το μυαλό της το μισό πιθάρι που βρίσκεται κάπου στη Μικρά Ασία…
Αποφάσισε λοιπόν να πάει να το βρει. Να ζήσει λίγη από τη μαγεία των αγαπημένων της ιστοριών. Πήρε το μικρό καραβάκι απ’ το νησί και πέρασε απέναντι στα παράλια της Μικράς Ασίας.
Με το που πάτησε το πόδι της στο γιαλό κι αντίκρισε τα υπέροχα κάτασπρα βότσαλα να λαμπυρίζουν και να δίνουν στη θάλασσα ένα χρυσογάλανο χρώμα , κατάλαβε τη μεγάλη νοσταλγία του παππού Μανώλη για την πατρίδα του. Αρχικά μπήκε σε μια πολυσύχναστη αγορά. Ο κόσμος, τα χρώματα, οι ήχοι, οι μυρωδιές έμπλεκαν μεταξύ τους τόσο ταιριαστά!
Μετά από πολλές ώρες περιπλάνησης, βρέθηκε σε μια όμορφη, πλακόστρωτη γειτονιά, που οι βασιλικοί μοσχοβολούσαν στα παράθυρα. Ένα μικρό ποτάμι, διέσχιζε την πλατεία του χωριού. Κάτω απ’ το ξύλινο γεφυράκι κολυμπούσαν μερικές πολύχρωμες πάπιες.
Οι άνθρωποι φιλικοί και φιλόξενοι. Όσους αντάμωσε της φάνηκαν τόσο γνώριμοι από τις διηγήσεις του παππού της, που ένιωσε σαν να τους ήξερε χρόνια. Της πρόσφεραν λουκούμι και δροσερό νερό.
Ξαφνικά βλέπει μπροστά της ένα μισογκρεμισμένο σπίτι που οι κισσοί του ξεπρόβαλαν μέσα απ’ τα μισοσπασμένα παράθυρα. Στον κήπο με τα ξεραμένα λουλούδια υπήρχε ένα σπασμένο πιθάρι. Το μυαλό της Ελένης πήγε αμέσως στο πιθάρι του παππού. Το πιθάρι της νοσταλγίας, της σκέψης και της ψυχής του.
Χαρά και λύπη πλημμύρισαν την ψυχή της. Στο δρόμο της επιστροφής δεν την συνόδευαν μόνο οι γλάροι ,αλλά και οι αναμνήσεις από τις ιστορίες του παππού Μανώλη που ζωντάνεψαν με αυτή της την επίσκεψη.  


Μικρά Ασία-Σμύρνη(τραγουδά η Σοφία Παπάζογλου)