Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Άγιος Δημήτριος (Ιστορία -εικόνες -βίντεο)

 "Χαίρε Δημήτριε, λιμάνι και τείχος προστάτη και σκέπη της Θεσσαλονίκης"





 -  Ποιος  είναι ό Βασιλιάς σου Δημήτριε; φώναξε οργισμένος ό αυτοκρά τορας Μαξιμιανός.
- Ένας είναι ο Παντοκράτορας, ο Ιησούς Χριστός!
- Δεν είναι θεοί ο Δίας, ο Απόλλωνας κι οι άλλοι; Κι είσαι τόσο αχάριστος κι ανάξιος της τιμής που σου έκανα και σε διόρισα στρατηγό και ηγεμόνα της Θεσσαλίας; Θα σε ρίξω στη φυλακή!
Κι ο Δημήτριος μαρτύρησε στις φυλακές της Θεσσαλονίκης. Ο Θεός για να τον δοξάσει, έκανε να αναβλύζει μύρο θαυματουργό από το λείψανο του Αγίου, ικανό να γιατρεύει όλες τις αρρώστιες.
Ωστόσο ο Δημήτριος δεν εγκατέλειψε ποτέ την πόλη του. Και μάλιστα, όταν όοΙουστινιανός έστειλε στη Θεσσαλονίκη ανθρώπους για να πάρουν το λείψα νο του Δημητρίου στην Κωνσταντινούπολη, φλόγα πετάχτηκε από τον τάφο. Τότε φωνή μεγάλη ακούστηκε: "Μη σκάψετε παρακάτω!" Κι οι απεσταλμένοι έφυγαν κι άφησαν το τίμιο λείψανο του Μυροβλύτη να προστατεύει την πόλη.
Ή αλήθεια είναι ότι αυτή η πλούσια πόλη της βυζαντινής αυτοκρατορίας κινδύνεψε πολλές φορές από βάρβαρους εχθρούς. Γιατί όποιος σκόπευε να επιτεθεί στην Κωνσταντινούπολη έπρεπε πρώτα να πατήσει τη Θεσσαλονίκη. Τρεις φορές έκανε το θαύμα του ο άγιος Δημήτριος και υπερασπίστηκε τα τεί χη και το λιμάνι της πόλης.
Έτσι έγινε όταν πολιόρκησαν τη Θεσσαλονίκη οι Άβαροι. Οι πολιορκητές, σύμφωνα με την πολεμική τέχνη της εποχής, κατασκεύασαν έναν ψηλό πολιορ κητικό ξύλινο πύργο και τον έστησαν απέναντι από τα τείχη. Από εκεί έριχναν με καταπέλτες ογκόλιθους και γκρέμιζαν τούς προμαχώνες. Ο Άγιος πρόσταξε τότε τούς υπερασπιστές της πόλης να ανέβουν στα ψηλότερα σημεία του φρου ρίου και να περιμένουν το σύνθημά του. Και φάνηκε λευκή οπτασία πάνοπλου πολεμιστή να ρίχνει μια πέτρα στα μηχανήματα των Αβάρων και να τα καταστρέ φει. Βροχή έπεφταν οι πέτρες από τα τείχη της πόλης και σκόρπιζαν το θάνα το στους Αβάρους. Ωστόσο παραξενεύτηκαν οι βάρβαροι πού τόσο μικρές πέ τρες είχαν τόσο μεγάλη δύναμη. Κάποιοι πιο θαρραλέοι απ' αυτούς έσκυψαν και μάζεψαν από κάτω τις πέτρες. Τι να δουν! Οι πέτρες είχαν πάνω τους χαραγμέ να γράμματα πού έλεγαν: "Δημήτριος". Και τότε κατάλαβαν ότι ή πόλη ήταν απόρθητη γιατί είχε άγιο προστάτη κι έλυσαν την πολιορκία.
Ακόμη και στις μέρες μας ή παρουσία του Αγίου στην πόλη είναι ζωντανή. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, πού ή απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τούς Τούρκους το 1913, συνέπεσε με τη γιορτή τού Αγίου στις 26 Οκτωβρίου.


Άγιος Δημήτριος και Νέστορας
        Ξέρεις ότι τον άγιο Δημήτριο τον ονομάζουν και Αθλοφόρο εξαιτίας των πολλών άθλων, δηλαδή κατορ θωμάτων του; Να, τί μας λένε τα Βιβλία για ένα από αυτά: Την εποχή που ό Δημήτριος ήταν στις ρωμαϊκές φυλακές συνάντησε ένα νεαρό χριστιανό, το Νέστωρα, ό όποιος θα αγωνιζόταν στην αρένα εναντίον ενός εξαιρετικά δυνατού Σκύθη, του Λυαίου. Ό Νέστωρας, θέλοντας να αποδείξει στους Ρωμαίους τη δύναμη του Χριστού, ζήτησε τη Βοήθεια του Δημητρίου. Ό Άγιος τον ευλόγησε και ό αδύναμος Νέστωρας νίκησε τον Λυαΐο όπως ο Δαβίδ τον Γολιάθ.

Η ιστορία του Αγίου Δημητρίου και του Νέστορα
Πηγή:Διαβάζοντας τις βυζαντινές εικόνες
Μαρίζα Ντεκάστρο

Ο ναός του Αγίου Δημητρίου



Άγιος Δημήτριος, ο ναός που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, βρίσκεται στην οδό Αγίου Δημητρίου βόρεια της αρχαίας Αγοράς. Όπως μπορείς να καταλάβεις και από την εξωτερική όψη του ναού, πρόκειται για ένα κτήριο των νεότερων χρόνων.Πραγματικά, ο Άγιος Δημήτριος αναστηλώθηκε πλήρως μετά την καταστροφική πυρκαγιά του1917. Η αναστήλωση όμως ακολούθησε τον αρχικό αρχιτεκτονικό τύπο της πεντάκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής, σύμφωνα με τον οποίο είχε χτιστεί ο αρχικός ναός τον 7ο αι.
Η ιστορία του ναού είναι άμεσα συνδεμένη με σημαντικές καμπές της ζωής των Θεσσαλονικέων και την αγάπη τους για τον Άγιο προστάτη τους.Όταν με το διάταγμα του Μεδιολάνου περί ανεξιθρησκίας, το 313 μ.Χ., δόθηκε τέλος στους διωγμούς των Χριστιανών, χτίστηκε ένας μικρός ναός στον τόπο του μαρτυρίου του Αγίου, πάνω στα ερείπια ρωμαϊκού λουτρού των Χριστιανών, χτίστηκε ένας μικρός ναός.
Το 413 ο έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος, αποδίδοντας την ίαση του, από σοβαρή ασθένεια, σε θαύμα του Αγίου, έχτισε στην ίδια θέση μια μεγάλη τρίκλιτη βασιλική, που μάλλον ενσωμάτωσε τον αρχικό ναΐσκο. Η βασιλική αυτή καταστράφηκε από πυρκαγιά ανάμεσα στα έτη 629 και 634, για να ξαναχτιστεί αμέσως μετά στον τύπο της πεντάκλιτης βασιλικής, με τη βοήθεια του έπαρχου της Θεσσαλονίκης, Λέοντα.Ο ναός αυτός λεηλατήθηκε στην άλωση της πόλης από τους Σαρακηνούς (904) και τους Νορμανδούς (1185), ενώ λίγα χρόνια μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς(1430), το 1493, μετατράπηκε σε τζαμί. Με την απελευθέρωση (1912) λειτούργησε πάλι ως χριστιανικό ναός, για να καταστραφεί ολοσχερώς στην πυρκαγιά του 1917- Η αναστήλωση του, ένα δύσκολο έργο, κράτησε 22 χρόνια, από το 1926 ως το 1948. Στο νέο οικοδόμημα ενσωματώθηκαν όσα μέρη του ναού (τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, αρχιτεκτονικά μέλη) είχαν σωθεί από τη φωτιά.


Πηγή:"Θεσσαλονίκη"
Σβορώνου Ε.
Δείτε το βίντεο για τον Άγιο Δημήτριο

 Οι θησαυροί του ναού


O Άγιος Δημήτριος (ψηφιδωτό)

Ο Άγιος προστάτης των παιδιών(ψηφιδωτό)




Η κρύπτη



Κιονόκρανο

Τοιχογραφία: Ο Ιoyστινιανός Β΄μπαίνει στη Θεσαλονίκη  688 μ.χ.



Ο Άγιος με κληρικό

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Ο πόλεμος του 40 μέσα από τους τίτλους της Καθημερινής(Βίντεο)

Η εξέλιξη της μάχης της Ελλάδας μέσα από τους πρωτοσέλιδους τίτλους της εφημερίδας της εποχής, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 1940: Η Ελλάς ευρίσκεται από χθες σε πόλεμο με την Ιταλίαν. Το έθνος σύσσωμον, μνήμον των παραδόσεών του, εις τα επάλξεις! Οι ήρωες του Καπορέττο, απατεώνες ως πάντοτε, επετέθησαν ημίσειαν ώρα ενωρίτερον της εκπνοής του τελεσιγράφου. | Ο ελληνικός λαός καλείται δι' εμπνευσμένων διαγγελμάτων του βασιλέως και του κυβερνήτου να πράξη το καθήκον του. Ο εθνικός στρατός, μαχόμενος ηρωϊκώς εις τα ελληνοαλβανικά σύνορα αμύνεται μετ' επικού θάρρους του πατρώου εδάφους. Αεροπορικαί επιδρομαί εναντίον των Πατρών, όπου εσημειώθησαν θύματα, της Κορίνθου, της Ελευσίνος και του Τατοΐου.


Τετάρτη 30 Οκτωβρίου1940: Η Β' ημέρα του ελληνοϊταλικού πολέμου. Η παγκόσμιος κοινή γνώμη συγκεκινημένη διά την ηρωικήν στάσιν της Ελλάδος.


Παιδιά της Ελλάδος παιδιά
Σοφία Βέμπω

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 1940: Η διεθνής προσοχή στρέφεται εις την μάχην της Ελλάδος. Ολόκληρον το έθνος, στρατός και λαός δεν έχουν παρά ένα σύνθημα: "ΝΙΚΗ!". Μεγάλαι επιτυχίαι των ελληνικών πολεμικών δυνάμεων. Η ελληνική αεροπορία εβομβάρδισε και επολυβόλησεν εκ χαμηλού ύψους εχθρικά τμήματα. Εν αερομαχία κατερρίφθησαν δύο ιταλικά αεροπλάνα και αι ναυτικαί μας δυνάμεις εβομβάρδισαν τα αλβανικά παράλια.
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1940: Μετά την 6η ημέραν του ελληνοϊταλικού πολέμου... Οι Εύζωνοι με εφ' όπλου λόγχην, εκδιώκοντες τον εχθρόν, εισέδυσαν εις το αλβανικόν έδαφος. Όλαι αι ορειναί διαβάσεις κατέχονται σταθερώς υφ' ημών, κατελήφθησαν δε εντός εχθρικού εδάφους σημαντικώταται θέσεις.
Τρίτη 5 Νοεμβρίου 1940: Ήρχισε μεγάλη ελληνική αντεπίθεσις. Η υποχώρηση του ιταλικού στρατού λαμβάνει έκτασιν ατάκτου φυγής. Ιταλική φάλαγξ, απολεσθείσα εις την Πίνδον, παραδίδεται μετά του οπλισμού της. Η Κορυτσά ευρίσκεται υπό σφοδρόν και αδιάλλειπτον πυρ του ελληνικού πυροβολικού.
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 1940: Μεγάλαι επιτυχίαι των ελληνικών όπλων. Κατόπιν θυελλώδους ελληνικής αντεπιθέσεως η 3η Μεραρχία των Αλπινιστών, ενισχυμένη δι' ιππικού, Βερσαλιέρων και φασιστικής Εθνοφρουράς, εξεμηδενίσθη. Εις την άτακτον φυγήν της παρέσυρε και τας σταλείσας εξ Αυλώνος ενισχύσεις. Πολυπληθείς αιχμάλωτοι και πάντοιον υλικόν περιήλθον εις ημετέρας χείρας.
Σάββατον 23 Νοεμβρίου 1940: Ο περιφανής θρίαμβος των ελληνικών όπλων. Η Κορυτσά κατελήφθη χθες υπό του προελαύνοντος ελληνικού στρατού. Ο λαός της πόλεως υπεδέχθη μετ' ενθουσιωδών εκδηλώσεων τους ελευθερωτάς.
Η πορεία στο μέτωπο 
Μάνος Κατράκης από το Άξιον Εστί

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 1940: Γενική προέλασις εις το μέτωπον. Κατελήφθη η Μοσχόπολις. 1500 αιχμάλωτοι συνελήφθησαν εν Κορυτσά και πολύ υλικόν.

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 1940: Τα ελληνικά στρατεύματα εισήλθον χθες εις Πόγκραδετς. Οι Ιταλοί υποχωρούν προς την κατεύθυνσιν του Ελβασάν.

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 1940: Ο ελληνικός στρατός κατέλαβε χθες μετά λυσσώδη μάχην την Πρεμετήν. Γενική υποχώρησις των Ιταλών καθ' όλην την γραμμήν του Μετώπου.
Σάββατον 7 Δεκεμβρίου 1940: Τα στρατεύματά μας καταλαβόντα την πόλιν των Αγ. Σαράντα, προώθησαν τας γραμμάς των προς Βορράν κάμπτοντα την ιταλική αντίστασιν. Εις τον λιμένα των Αγ. Σαράντα ανευρέθη ημιβυθισμένον το βομβαρδισθέν υπό της αεροπορίας ιταλικόν αντιτορπιλικόν - Άπειρα λάφυρα εις χείρας μας. Το Αργυρόκαστρον και το Δέλβινον εγκαταλείφθησαν υπό του ιταλικού στρατού.
Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 1940: Τα ελληνικά στρατεύματα, μετά νικηφόρους αγώνας, εισήλθον χθες εις το Αργυρόκαστρον.
Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 1940: Τα ελληνικά στρατεύματα κατέλαβον χθες την Χειμάρραν.
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 1940: Νέος άθλος του ναυτικού μας: Το ελληνικόν υποβρύχιον "Παπανικολής" περιπολούν ανά την Αδριατικήν προσέβαλεν ιταλικήν νηοπομπή ν και κατεβύθισε τρία οπλιταγωγά.
Σάββατον 11 Ιανουαρίου 1941: Τα ελληνικά στρατεύματα κατέλαβον χθες την Κλεισούραν. Εξαιρετικής σπουδαιότητος δια την εξέλιξιν των επιχειρήσεων η νέα επιτυχία. Συνελήφθησαν 600 αιχμάλωτοι και περιήλθον εις χείρας μας άρματα μάχης.


Τα πρώτα ελληνικά κινούμενα σχέδια του Πολενάκη (1945)
Ο Ντούτσε αφηγείται..

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 1941: Το νέον λαμπρόν κατόρθωμα του Β. Ναυτικού: Το ελληνικόν υποβρύχιον "Παπανικολής" ετορπίλλισε προχθές έμφορτον μεταγωγικόν σκάφος εις τα εχθρικά ύδατα.
Δευτέρα 7 Απριλίου 1941: Εις τα βουνά της Μακεδονίας γράφεται μια νέα εποποιία ασύλληπτων ηρωισμών. Από της πρωίας της χθες η Ελλάς και η Νοτιοσλαυία, υποστάσαι απρόκλητον επίθεσιν, ευρίσκονται εμπόλεμοι με την Γερμανίαν. Και η Ιταλία εκήρυξε τον πόλεμον εναντίον της Νοτιοσλαυίας. Τα στρατεύματά μας αμύνονται συγκρατούντα κρατερώς τας θέσεις των.
Σάββατον 12 Απριλίου 1941: Με πνεύμα αδαμάστου μαχητικότητος και με ακλόνητον πεποίθησιν επί την τελικήν νίκην, ο ηρωικός ελληνικός στρατός, βοηθούμενος από τους γενναίους Άγγλους, αντιμετωπίζει τον νέον εισβολέα.
Δευτέρα 28 Απριλίου: Την 8:25 π.μ. της χθες ο γερμανικός στρατός εισήλθεν εις Αθήνας. Πώς συντελέσθη η παράδοσις των Αθηνών και του Πειραιώς εις τας γερμανικάς αρχάς. Εις τον δήμαρχον των Αθηνών ανετέθησαν άπασαι αι εξουσίαι εις την πρωτεύουσαν.

Κατοχή 
Στέλιος Καζαντζίδης από την Καταχνιά του Λεοντή



Δείτε και το περσινό αφιέρωμα εδώ


Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

"To ξυπόλυτο τάγμα" στο Σινέ Παράδεισος της Ε3





 Το "Σινεμά ο Παράδεισος" της Ε3 παρουσιάζει την ταινία
"Το ξυπόλυτο τάγμα" 




    




                                 






Το Ξυπόλυτο τάγμα


Η ελληνική νεορεαλιστική ταινία που εντυπωσίασε τον Βιτόριο Ντε Σίκα!
Δραματική
Διάρκεια: 93'Σκηνοθεσία: Γκρεγκ ΤάλλαςΣενάριο: Νίκος Κατσιώτης βασισμένο σε ιδέα των Γκρεγκ Τάλλας & Νίκος ΚατσιώτηςΜουσική: Μίκης ΘεοδωράκηςEρμηνείες: Νίκος Φέρμας, Μαρία Κωστή (επαγγελματίες ηθοποιοί).
Στο ρόλο του Νίκου ο Αντώνης Βούλγαρης
Από το θαυμάσιο πλήθος των νεαρών ερμηνευτών ξεχωρίζουν οι: Βασίλης Φραγκαδάκης (Αντρέας), Χρήστος Σολούρογλου (Τζο), Ευάγγελος Γιωτόπουλος (Ιάκωβος), Σταύρος Κρόζος (Δημήτρης), Γιώργος Αξιώτης (Θάνος) και η μικρούλα Καίτη Τζίνη (Μάρθα)
Υπόθεση

Το Ξυπόλητο τάγμα είναι η αληθινή ιστορία 160 παιδιών, που η δράση τους πήρε διαστάσεις μύθου όταν διώχτηκαν από τα ορφανοτροφεία της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί κατακτητές στα χρόνια της κατοχής του B Παγκοσμίου Πολέμου. Τα παιδιά μεταβάλλονται σ’ ένα είδος καλόκαρδης ηρωικής συμμορίας, που κλέβει από τους Γερμανούς και του μαυραγορίτες για να συντηρεί τα μέλη της κι όσους μπορεί από τον κόσμο γύρω της.
Eπίσης, πέρα από την αρωγή που παρείχαν στο κόσμο, κατάφερναν με την εξυπνάδα και το κουράγιο τους να βοηθούν την Αντίσταση, βρίσκοντας τρόπους να φυγαδεύουν στη Μέση Ανατολή Έλληνες, Αμερικάνους και Εγγλέζους αξιωματικούς, με σκοπό να ενωθούν με τους εκεί συμμαχικούς στρατούς.
Περισσότερα για την ταινία

Η ταινία σταθμός του ελληνικού κινηματογράφου προβάλλεται μετά από 56 χρόνια(!) σε επανέκδοση, με καινούργια κόπια. Το αρνητικό της ταινίας είχε χαθεί και χάρη στις προσπάθειες του διευθυντή της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, Θόδωρου Αδαμόπουλου που εντόπισε δύο κόπιες προβολής σε καλή κατάσταση, δημιουργήθηκε, μετά από χρονοβόρες και πολυδάπανες διαδικασίες, ένα καινούργιο αρνητικό της ταινίας.
Τα σημαντικότερα βραβεία

Golden Medal Award, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Εδιμβούργου 1955.

Παραλειπόμενα
Tο ελληνικό όνομα του Γκρεγκ Τάλλας ήταν Γρηγόρης Θαλασσινός. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1909 πέθανε στην Αθήνα το 1993.
Ο Βιτόριο Ντε Σίκα όταν είδε το 1955 το Ξυπόλητο Τάγμα στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου είπε στον Γκρεγκ Τάλλας: «Αν είχες γυρίσει αυτή την ταινία προτού γυρίσω εγώ τον Κλέφτη των Ποδηλάτων τότε σήμερα θα ήσουν εσύ ο Ντε Σίκα!».
Tην καταπληκτική μουσική της ταινίας έχει γράψει ο Μίκης Θεοδωράκης και αυτή ήταν η πρώτη μουσική που συνέθεσε για κινηματογραφική ταινία.
Tο Ξυπόλητο Τάγμα ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που βραβεύθηκε σε διεθνές φεστιβάλ.
Τα 63 από τα 66 παιδιά που πήραν μέρος στα γυρίσματα, ο Γκρεγκ Τάλλας τα πήρε από αναμορφωτήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Η μηχανή λήψης που χρησιμοποιήθηκε για την ταινία ήταν του 1924 και ο οπερατέρ Μιχάλης Γαζιάδης είχε στη διάθεσή του μόνο 6 προβολείς για το φωτισμό. Oι Aμερικανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι η ταινία γυρίστηκε με τόσο λίγα τεχνικά μέσα. O φωνολήπτης της Κολούμπια ήταν αδύνατο να δεχθεί πως αυτή η ταινία γυρίστηκε βουβή και πως είχαν επιτευχθεί τόσο άψογοι συγχρονισμοί στο ντουμπλάρισμα της ηχητικής μπάντας στην Ελλάδα!







Δείτε σκηνές από την ταινία



Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904)


 Στις 13 Οκτωβρίου 1904 στη Στάτιστα Καστοριάς έπεσε ο ήρωας του Μακεδονικού Αγώνα Παύλος Μελάς.



Ο Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904) ήταν αξιωματικός πυροβολικού του ελληνικού στρατού και πρωτεργάτης του Μακεδονικού αγώνα. Ήταν γιος του Μιχαήλ Μελά και γαμπρός του Στέφανου Δραγούμη.

Γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τη Βόρεια Ήπειρο. Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας στην Αθήνα, σπούδασε στηΣτρατιωτική Σχολή Ευελπίδων απ' όπου αποφοί -τησε ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού το 1891. Φέροντας τύψεις για την έκβαση του πολέμου του 1897  συμμετείχε από τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900 Μακεδονικό κομιτάτο για την εμψύχωση του απογοητευμένου ελληνικού πληθυσμού της Μακεδο νίας και σε αντίδραση στη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Έτσι από τον Φεβρουάριο του1904 ο Παύλος Μελάς έσπευσε με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους Α. Κοντούλη, Α. Παπούλα και Γ. Κολοκοτρώνη, προς επιτόπια μελέτη της κατάστασης. Αποτυγχάνοντας σε εκείνη την πρώτη προσπάθεια, επανήλθε τον Ιούλιο του ίδιου έτους οπότε και εισήλθε στη Μακεδονία ως ζωέμπορος με το όνομα "Πέτρος Δέδες". Μετά 20ήμερη παραμονή συναντήθηκε με τον Λάμπρο Κορομηλά στη Θεσσαλονίκη ανταλλάσσοντας σκέψεις για ανάληψη επιχειρήσεων και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα.
Στις 18 Αυγούστου όταν όλα ήταν έτοιμα κατά το σχέδιο ο Παύλος Μελάς με το επιχειρησιακό όνομα Καπετάν Μίκης Ζέζας, επικεφαλής σώματος εκ 35 μόλις ανδρών, που το αποτελούσαν Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικοί, ανέλαβε την αρχηγία του Μακεδονικού αγώνα ενάντια στους Βούλγαρους και εισήλθε ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη με την εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω μεταξύ στη περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Πληροφορηθέντες οι Τούρκοι από διάφορους καταδότες περί της εισόδου και της δράσης του Παύλου Μελά έθεσαν προς καταδίωξή του πολυάριθμο τουρκικό απόσπασμα. Παρά τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο Παύλος Μελάς άρχισε ν΄ αποδεκατίζει τις βουλγαρικές ομάδες με βάση τα χωριά Λιγκοβάνη και Λίχυβο. Όμως στις 13 Οκτωβρίου1904 βρισκόμενος στα Στάτιστα και προδοθείς από την βουλγάρικη συμμορία του Μήτρου Βλάχου περικυκλώθηκε από Τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών. Μετά από δίωρη λυσσαλέα μάχη διέταξε αιφνίδια έξοδο τεθείς επικεφαλής των ανδρών του . Στην επιχείρηση αυτή τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα στα χέρια του φιλου του, Γεώργιο Στρατινάκη. 



Μέρος τετρασέλιδου ποιήματος  για τον ήρωα γραμμένο στις 12 Οκτωβρίου 1905 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου,δείγμα της συγκίνησης που προκάλεσε ο θάνατός του.




Το σπίτι που σκοτώθηκε ο Παύλος στη Στάτιστα Καστοριάς



Κάντε κλικ εδώ για να δείτε βίντεο για τη ζωή του Παύλου Μελά από το περσινό αφιέρωμα 



Γράμμα μετά το θάνατο




Ο τελευταίος αποχαιρετισμός





Ο θάνατος του Παύλου


Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Ο Μ.Κωνσταντίνος και το πρώτο χριστιανικό λάβαρο




Λάβαρο η πρώτη χριστιανική σημαία


Ο Ευσέβιος ο Παμφίλου, ο επίσκοπος που άκμασε στα χρόνια του Κωνσταντίνου της Καισαρείας και της Παλαιστίνης, ο οποίος έγραψε εκκλησιαστική ιστορία, ενώ και με άλλες δραστηριότητες αναδείχθηκε αξιόλογος άνδρας όσον αφορά στην ιστορία και τη χρονική συγκυρία. Συνέταξε για το βίο του Κωνσταντίνου τέσσερις λόγους, όπου βεβαιώνει ότι άκουσε τον ίδιο το βασιλιά να διηγείται όσα έγιναν την κρίσιμη εκείνη μέρα της ζωής του. Καθώς προσευχόταν, λοιπόν, ο βασιλιάς, λέει, και επίμονα ικέτευε το Θεό να τον βοηθήσει σε αυτή m δύσκολη στιγμή, παρουσιάστηκε ένα παράδοξο θεϊκό σημάδι: Ο ήλιος ήταν καταμεσής του ουρανού, ο Κωνσταντίνος προχωρούσε με το στρατό του, όταν ξαφνικά είδε καθαρά στον ουρανό, πάνω από τον ήλιο, ένα φωτεινό σταυρό με την επιγραφή «τούτω νίκα». Ο Ευσέβιος λέει ότι το όραμα εμφανίστηκε «γύρω στις μεσημβρινές ώρες ,καθώς η μέρα έγερνε ήδη προς τη δύση». Ο δε εκδότης των κειμένων του Ευσεβίου Heinichcn ερμηνεύοντας αυτή τη φράση, που τα δύο τμήματά της φαίνονται να αντιφάσκουν μεταξύ τους, προσπάθησε να συμβιβάσει τα αντίθετα λέγοντας ότι ο Ευσέβιος με το πρώτο μέρος εννοούσε όλες τις ώρες μεταξύ 5 και 9 και με το δεύτερο ότι η οπτασία εμφανίστηκε προς το τέλος αυτού του διαστήματος. Η άποψη όμως που επικρατεί στους αρχαιότερους ιστορικούς και χρονογράφους είναι ότι το φαινόμενο συνέβη «περί μεσημβρίαν»· γιατί και ο Ζωναράς λέει «μεσούσης της ημέρας»· και ο Θεοφάνης" «ώφθη αυτώ εν ώρα έκτη της ημέρας ο τίμιος σταυρός»· και ο Κεδρηνός «φαίνεται ουν αυτώ εν έκτη ώρα της ημέρας ο τίμιος σταυρός» και ο Εφραίμιος επίσης «μεσούσης της ημέρας».



Ο Κωνσταντίνος έμεινε κατάπληκτος από εκείνο το θέαμα, που το είδε και το θαύμασε όλος ο στρατός γύρω του, και απορούσε σκεπτόμενος τι άραγε να σήμαινε, ώσπου τη νύχτα είδε στον ύπνο του τον Χριστό του Θεού μαζί με το σημάδι που φάνηκε στον ουρανό, του παρήγγειλε να φτιάξει μια απομίμηση εκεί νου του σημείου και να το χρησιμοποιεί στο εξής ως βοήθημα «αποδιωκτικό», δηλαδή ως ένα σύμβολο που θα τον προστάτευε στις συγκρούσεις του με τους εχθρούς. Το πρωί, όταν ξύπνησε, είπε στους φίλους του το όνειρο. Αμέσως κάλεσε χρυσοχόους και τους παρήγγειλε μια απομίμηση της εικόνας που οραματίστηκε στολίζοντας το με χρυσό και πολύτιμους λίθους. Έτσι, λοιπόν, κατασκευάστηκε η πρώτη χριστιανική σnμαία, που το σχήμα της ήταν αυτό: Σε ένα ψηλό και χρυσαφένιο δόρυ είχε τοποθετηθεί κάθετα μια ράβδος σαν σταυρός. Στο επάνω άκρο του δόρατος στηριζόταν ένα χρυσό και λιθοκόλλητο στεφάνι και μέσα στον κύκλο του στεφανιού υπήρχαν δύο ελληνικά γράμματα, που δήλωναν το όνομα του Χριστού, το Χ και το Ρ, συμπλεγμένα. Αυτό το σύμπλεγμα έκτοτε το είχε ο βασιλιάς πάντοτε στο κράνος του. Από τα πλάγια της ράβδου που είχε τοποθετηθεί πάνω στο δόρυ, κρεμόταν πορφυρό πέπλο, χρυσοΰφαντο καταστόλιστο με διάφορους λαμπρούς πολύτιμους λίθους. Το πέπλο αυτό ήταν τετράγωνο και έτσι δεν κατέβαινε μέχρι τις κάτω άκρες του δόρατος, που ήταν πιο μακρύ από την κάθετη σε αυτό ράβδο. Κάτω μάλιστα από το σημείο του σταυρού και στις άκρες εκείνου του υφάσματος υπήρχαν υφασμένα ή ζωγραφισμένα με χρυσό τα πρόσωπα του βασιλιά και των παιδιών του. Η πρώτη αυτή σημαία διατηρήθηκε για πολλούς αιώνες, έως τον 9ο, όπως βεβαιώνουν στα ανάκτορα της Κωνσταντινούπολης, και ονομάστηκε «λά βαρο», ένα παράδοξο όνομα που δεν κατορθώθηκε να εξιχνιαστεί ούτε η ετυμολογία του ούτε η έννοιά του.
Αυτά γράφει ο Ευσέβιος. Πράγματι, φαίνεται βέβαιο ότι ο Κωνσταντίνος, όντας σε αμηχανία, δεν αποδέχθηκε εξαρχής όλα τα δόγματα των χριστιανών, αλλά ζήτησε τη βοήθεια του Θεού τους και αντιπαρέθεσε το μυστηριώδες σύμβολο του Χριστού στα εμβλήματα της συγκλήτου και του δήμου, για να κατανικήσει μια γερασμένη θρησκεία με τη χάρη μιας πίστης νεότερης και ακμαιότερης. Το ίδιο αξιοσημείωτο για την ιστορία του ελληνικού έθνους είναι το γεγονός ότι η νέα βασιλική σημαία στολίστηκε με τα ελληνικά αρχικά γράμματα του Χριστού και όχι με τα λατινικά σαν να είχε ο Κωνσταντίνος το προαίσθημα ότι ήταν γραφτό να γίνει αρχηγέτης μιας γενιάς βασιλιάδων, οι οποίοι όλο και πιο πολύ απομακρύνονταν από την αρχαία μητρόπολη των Ρωμαίων και τελικά θα ηγούνταν ελληνικών χωρών και θα κυβερνούσαν με την ελληνική γλώσσα. Αυτό, λοιπόν, το σύμβολο ύψωσαν και προσκυνούσαν. Βλέποντάς το να προπορεύεται, οι χριστιανοί στρατιώτες πίστευαν ακράδαντα στη νίκη, ενώ όσοι δεν είχαν ακόμα πιστέψει ,το παρακολουθούσαν με την ανήσυχη προσδοκία που γεννιέται σε τέτοιες παράδοξες περιστάσεις από κάθε μυστηριώδες και ανεξήγητο.
Πηγή:Ιστορία του Ελληνικού Έθνους¨  Κ.Παπαρρηγόπουλου


Δείτε απόσπασμα από τη σειρά 'Η άνοδος και η πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας" 
που αναφέρεται στο γεγονός αυτό.




Καραγκιόζης και Μ.Κωνσταντίνος από τον Ευγένιο Σπαθάρη


Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

O Αρχιμήδης και το ειδικό βάρος των σωμάτων




Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΩΣΗΣ

«Εύρηκα! Εύρηκα!»

Ο Αρχιμήδης ανακάλυψε πως κάθε σώμα που βυθίζεται σε ένα υγρό δέχεται άνωση. Η δύναμη της άνωσης είναι ίση με το βάρος του υγρού που εκτοπίζει το βυθιζόμενο σώμα.Μια μέρα ο Ιέρωνας ανέθεσε στον Αρχιμήδη να λύσει ένα δύσκολο πρόβλημα. Είχε παραγγείλει σ’ ένα χρυσοχόο ένα στέμμα από χρυσάφι και ήθελε να μάθει αν ήταν τίμιος ο χρυσοχόος. Έπρεπε, λοιπόν, ο Αρχιμήδης να εξακριβώσει, χωρίς να το καταστρέψει, αν το στέμμα ήταν από καθαρό συμπαγές χρυσάφι ή αν ήταν κούφιο από μέσα ή ακόμα αν είχε φτιαχτεί από κράμα χρυσού και αργύρου.
Μια μέρα, στο λουτρό, καθώς βυθιζόταν μέσα στο νερό, ξαφνικά «φωτίστηκε». Η παράδοση λέει πως πετάχτηκε από το λουτρό και βγήκε γυμνός στους δρόμους φωνάζοντας «Εύρηκα! Εύρηκα!». Είχε βρει τη λύση του προβλήματος, παρατηρώντας την επιφάνεια του νερού να ανεβαίνει μέσα στο λουτρό, καθώς το σώμα του βυθιζόταν. Επειδή το πρόβλημα δεν έφευγε ποτέ από το μυαλό του, σκέφτηκε εκείνη τη στιγμή πως και το στέμμα, αν βυθιζόταν στο νερό, θα έκανε επίσης την επιφάνεια του νερού να ανέβει.
Το στέμμα πιάνει έναν ορισμένο χώρο, έχει κάποιον όγκο, και αν το βυθίσουμε στο νερό, θα ανέβει μέσα στο δοχείο του, σε μια στάθμη ψηλότερη, που μπορούμε να τη σημαδέψουμε εύκολα. Αφήνοντας τώρα το στέμμα και επαναλαμβάνοντας το πείραμα με κομμάτια από καθαρό χρυσάφι, πρέπει η στάθμη του νερού να ανέβει στο ίδιο σημείο όπου ανέβηκε, όταν βυθίστηκε το στέμμα.
Πρέπει να δεχτούμε πως έχουμε τον ίδιο όγκο. Αν ζυγίσουμε λοιπόν τόσο το στέμμα, που υποτίθεται πως είναι καθαρό χρυσάφι, όσο και τα κομμάτια του χρυσού, πρέπει να βρούμε το ίδιο βάρος. Αν το στέμμα είναι κούφιο πρέπει να ζυγίζει λιγότερο. Επίσης, ελαφρύτερο πρέπει να βρεθεί, αν το στέμμα είναι φτιαγμένο από κράμα χρυσού και αργύρου αφού ο άργυρος (το ασήμι) είναι δυο φορές σχεδόν ελαφρύτερος από το χρυσό.
Το πείραμα έδειξε πως το στέμμα δεν είχε το χρυσάφι που έπρεπε να έχει, με αποτέλεσμα να χαρεί ο Αρχιμήδης αλλά να καταλήξει στη φυλακή ο πονηρός χρυσοχόος!
Ζωή Μ.