Ιστορία E΄, Ενότητα 2, Κεφάλαιο 8 Ο Χριστιανισμός γίνεται επίσημη θρησκεία

Ιστορία E΄, Ενότητα 2, Κεφάλαιο 8

Ο Χριστιανισμός γίνεται επίσημη θρησκεία

1.Ποιες ενέργειες έκανε ο Μ. Κωνσταντίνος για να ενισχύσει το Χριστιανισμό;

2.Τι προσπάθησε να κάνει ο Ιουλιανός; Γιατί δεν τα κατάφερε;

3.Ο Θεοδόσιος κήρυξε το Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία. Ποια μέτρα πήρε κατά της θρησκείας των εθνικών;

4.Πώς ονόμασε η εκκλησία το Θεοδόσιο και πώς τον Ιουλιανό;

5.Ποιοι τα χρόνια εκείνα είχαν ιδιαίτερη συμβολή στην ανάπτυξη του Χριστιανισμού;

6. Ο Κωνσταντίνος με το διάταγμα της ανεξιθρησκίας προσπάθησε να δώσει ένα τέλος στις θρησκευτικές διαμάχες, ο Ιουλιανός προσπάθησε να επαναφέρει την παλιά θρησκεία και ο Θεοδόσιος να επιβάλει το Χριστιανισμό. Ποιος κατά τη γνώμη σου συνέβαλε στον περιορισμό των θρησκευτικών παθών  και γιατί ;

Η παρουσίαση του μαθήματος από το Γ.Σουδία

                                       κάντε κλικ εδώ
                               

                                            κάντε το κουίζ

                                      κάντε κλικ εδώ

Ο Κωνσταντίνος και η 1η Οικουμενική Σύνοδος της Νίκαιας

  

Η βάφτιση του Κωνσταντίνου (Αναγέννηση-Βατικανό)

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

      

Μ.Κωνσταντίνος

Δυναστεία του Κωνσταντίνου

 324-337   Κωνσταντίνος Α' ο Μέγας (μονοκράτορας)

 337-353   Κωνστάντιος:

 1) Μαζί με τους συμβασιλείς     Κωνστάντιο Β' και Κώνστα

 353-361   2) Μονοκράτορας

 361-363   Ιουλιανός

 363-364   Ιοβιανός

 364-378   Ουάλης

Κωνστάντιος

Ιουλιανός

Θεοδόσιος

 Δυναστεία του Θεοδοσίου

 379-395   Θεοδόσιος Α' ο Μέγας

 395-408   Αρκάδιος

408-450   Θεοδόσιος Β'                                         

450-457   Μαρκιανός

 457-474   Λέων Α' ο Μακέλλης

 474-491   Ζήνων

 491-518   Αναστάσιος ο Δίκορος 

Ο Ιουλιανός γίνεται αυτοκράτορας

Ο Ιουλιανός έμεινε στην Αθήνα μόνο έξι μήνες, γιατί το Νοέμβριο του 355 ο Κωνστάντιος θεώρησε σωστό να του απονείμει αξίωμα του καίσαρα και να του αναθέσει τη διοίκηση της Γαλατίας. Η επαρχία αυτή, που υπέφερε από τις γερμανικές

φυλές, χρειαζόταν έναν ανώ­τατο άρχοντα με μεγά­λες ικανότητες. Εκτός από αυτό ο Κωνστά­ντιος, που δεν είχε παιδιά, αι­σθανόταν ότι χρεια­ζόταν βοηθό, ενώ η ενάρετη Ευσεβία, για άλλη μια φορά, διέλυσε τη δυσπι­στία που θα μπο­ρούσε ο βασιλιάς να νιώθει για εκείνον το συγγενή του. Ύστερα από λίγα χρόνια ο Ιουλιανός έγραφε προς τους  Αθηναίους ότι έκλαψε πικρά εγκαταλείποντας την πόλη τους, αλλά, μολονότι υπάκουσε στη διαταγή του βασιλιά και ενώ δεν φαινόταν να είναι καθόλου προετοιμασμένος για να αναλάβει το δύσκολο αυτό έργο, και η Κυβέρνηση του Βυζαντίου του δημιουργούσε πολλές και ποικίλες δυσκολίες, αναδείχθηκε ικανός στρατηγός. Σε διά­στημα πέντε χρόνων όχι μόνο έδιωξε τους Γερμανούς πέρα από το Ρήνο, κατατροπώνοντας και ταπεινώνοντάς τους στην ίδια τους την πατρίδα, αλλά και την πολύ άσχημη κατάσταση που επικρατούσε στη Γαλατία την αντιμετώπισε με πολλούς τρόπους. Έτσι όμως προκάλεσε το φθόνο του Κωνσταντίου, ο οποίος, θέλοντας να απομακρύνει από τη Γαλατία τις λεγεώνες που είχαν νικήσει με επικεφαλής το συνάρχοντά του, τον οποίο λάτρευαν, τις διέταξε να πάνε στην Ασία, για να παραταχθούν, στον Ευφράτη ποταμό, εναντίον του Σαπώρ που απο­τελούσε μόνιμη απειλή. Αλλά οι λεγεώνες δεν υπάκουσαν και αναγόρευσαν χωρίς τη θέλησή του βασιλιά τον Ιουλιανό. Ο Ιουλιανός πρότεινε στον Κωνστάντιο να συμβιβαστούν. Δυστυχώς, η βασίλισσα Ευσεβία, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτόν το συμβι­βασμό, είχε πεθάνει πριν από λίγο. Ο Κωνστάντιος απέρριψε περήφανα τη συνδιαλλαγή και έτσι ο Ιου­λιανός κινήθηκε εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Όμως ο Κωνστάντιος πέθανε στις 3 Νοεμβρίου του 361 και αποφεύχθηκε ο εμφύλιος πόλεμος .Έτσι, η εξουσία του Ιουλιανού, ο οποίος βρισκόταν στο δρόμο για την Κωνσταντινούπολη, αν α γνωρίστηκε χωρίς καμιά αντίρρηση από ολόκληρο το κράτος.

Ο Ιουλιανός, ταυτόχρονα με την έναρξη της φιλονι­κίας με τον ξάδελφο του, είχε  όπως φαίνεται, έρθει σε κάποιες συνεννοήσεις με τους φίλους του στην Ελ­λάδα και κυρίως με τον Ορειβάσιο από την Πέργαμο και τον Ευήμερο από τη Λιβύη για την υλοποίηση της θρησκευτικής μεταρρύθμισης. Μάλιστα είχε όπως βεβαιώνουν, πάρει κοντά του τον ιεροφάντη των Ελευσίνιων Μυστηρίων και είχε αποφασίσει μαζί με αυτόν και τους δύο φίλους του όλα τα σχετικά για την επαναφορά της αρχαίας λατρείας. Μόλις έγινε η ρήξη με το βασιλιά, απαρνήθηκε επίσημα την πίστη και προς τον Κωνστάντιο και προς το Χριστό. Αφιέρωσε τον εαυτό του στους αθάνατους θεούς και έγινε απο­στάτης και παραβάτης της διδασκαλίας του Σωτήρα μας, όπως τον αποκαλούν από τότε η ιστορία και η Εκκλησία .

Όταν έφτασε στην Παννονία, έγραψε στις ελληνι­κές πόλεις και κυρίως στη Βουλή και στο δήμο των Αθηναίων, προς τους Κορινθίους και τους Λακεδαιμο­νίους, γνωστοποιώντας τους την πρόθεσή του και ζη­τώντας τη βοήθειά τους. Η επιστολή προς τους Αθηναίους ,η οποία σώθηκε ολόκληρη, είναι από πολλές απόψεις αξιοσημείωτη, κυρίως για το γεγονός ότι  ο Ιουλιανός δεν κολακεύει την πόλη, όπως οι κοινοί σο­φιστές και οι ρήτορες, αλλά την παρουσιάζει όπως ήταν. «Σώζεται» λέει «ακόμη σε σας από την αρετή των προγόνων σας κάτι σαν μικρή φλόγα».

Γενικά ο Ιουλιανός είχε πρακτικό μυαλό. Έσφαλε, βέβαια, όσον αφορά στη θεμελιώδη τoυ πεποίθηση, αλλά γνώριζε πολύ καλά τις δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει επιδιώκοντας την ανάσταση του αρχαίου τρόπου ζωής, που ψυχορραγούσε. Εννοείται ότι οι πολυάριθμοι ειδωλολάτρες της Ελλάδας και της Μακεδονίας αποδέχθηκαν με προθυμία την πρό­σκληση εκείνη. Του έστειλαν, λοιπόν, στο Σίρμιο όπου βρισκόταν πρέσβεις για να τον διαβεβαιώσουν ότι θα τον βοηθούσαν με κάθε τρόπο στην προσπάθειά του. Στην Αθήνα κυρίως, όταν ζούσε ακόμα ο Κωνστάντιος και οι λεγεώνες του κατείχαν τη Θράκη, άνοιξαν οι ναοί της Αθηνάς και των άλλων θεών που από καιρό είχαν κλείσει ξαναχτίστηκαν οι βωμοί και έγιναν θυσίες και γιορτές, σύμφωνα με το αρχαίο πα­τροπαράδοτο έθιμο.

Όταν πέθανε ο Κωνστάντιος, ο Ιουλιανός μπήκε στην Κωνσταντινούπολη και ασχολήθηκε με τη μεταρρύθμιση του πολιτεύματος, την οποία φυσικά συνδύαζε με τη θρησκευτική μεταρρύθμιση.