Άγιος Δημήτριος (Ιστορία -εικόνες -βίντεο)

 "Χαίρε Δημήτριε, λιμάνι και τείχος προστάτη και σκέπη της Θεσσαλονίκης"

 -  Ποιος  είναι ό Βασιλιάς σου Δημήτριε; φώναξε οργισμένος ό αυτοκρά τορας Μαξιμιανός.

- Ένας είναι ο Παντοκράτορας, ο Ιησούς Χριστός!

- Δεν είναι θεοί ο Δίας, ο Απόλλωνας κι οι άλλοι; Κι είσαι τόσο αχάριστος κι ανάξιος της τιμής που σου έκανα και σε διόρισα στρατηγό και ηγεμόνα της Θεσσαλίας; Θα σε ρίξω στη φυλακή!

Κι ο Δημήτριος μαρτύρησε στις φυλακές της Θεσσαλονίκης. Ο Θεός για να τον δοξάσει, έκανε να αναβλύζει μύρο θαυματουργό από το λείψανο του Αγίου, ικανό να γιατρεύει όλες τις αρρώστιες.

Ωστόσο ο Δημήτριος δεν εγκατέλειψε ποτέ την πόλη του. Και μάλιστα, όταν όοΙουστινιανός έστειλε στη Θεσσαλονίκη ανθρώπους για να πάρουν το λείψα νο του Δημητρίου στην Κωνσταντινούπολη, φλόγα πετάχτηκε από τον τάφο. Τότε φωνή μεγάλη ακούστηκε: "Μη σκάψετε παρακάτω!" Κι οι απεσταλμένοι έφυγαν κι άφησαν το τίμιο λείψανο του Μυροβλύτη να προστατεύει την πόλη.

Ή αλήθεια είναι ότι αυτή η πλούσια πόλη της βυζαντινής αυτοκρατορίας κινδύνεψε πολλές φορές από βάρβαρους εχθρούς. Γιατί όποιος σκόπευε να επιτεθεί στην Κωνσταντινούπολη έπρεπε πρώτα να πατήσει τη Θεσσαλονίκη. Τρεις φορές έκανε το θαύμα του ο άγιος Δημήτριος και υπερασπίστηκε τα τεί χη και το λιμάνι της πόλης.

Έτσι έγινε όταν πολιόρκησαν τη Θεσσαλονίκη οι Άβαροι. Οι πολιορκητές, σύμφωνα με την πολεμική τέχνη της εποχής, κατασκεύασαν έναν ψηλό πολιορ κητικό ξύλινο πύργο και τον έστησαν απέναντι από τα τείχη. Από εκεί έριχναν με καταπέλτες ογκόλιθους και γκρέμιζαν τούς προμαχώνες. Ο Άγιος πρόσταξε τότε τούς υπερασπιστές της πόλης να ανέβουν στα ψηλότερα σημεία του φρου ρίου και να περιμένουν το σύνθημά του. Και φάνηκε λευκή οπτασία πάνοπλου πολεμιστή να ρίχνει μια πέτρα στα μηχανήματα των Αβάρων και να τα καταστρέ φει. Βροχή έπεφταν οι πέτρες από τα τείχη της πόλης και σκόρπιζαν το θάνα το στους Αβάρους. Ωστόσο παραξενεύτηκαν οι βάρβαροι πού τόσο μικρές πέ τρες είχαν τόσο μεγάλη δύναμη. Κάποιοι πιο θαρραλέοι απ' αυτούς έσκυψαν και μάζεψαν από κάτω τις πέτρες. Τι να δουν! Οι πέτρες είχαν πάνω τους χαραγμέ να γράμματα πού έλεγαν: "Δημήτριος". Και τότε κατάλαβαν ότι ή πόλη ήταν απόρθητη γιατί είχε άγιο προστάτη κι έλυσαν την πολιορκία.

Ακόμη και στις μέρες μας ή παρουσία του Αγίου στην πόλη είναι ζωντανή. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, πού ή απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τούς Τούρκους το 1913, συνέπεσε με τη γιορτή τού Αγίου στις 26 Οκτωβρίου.

Άγιος Δημήτριος και Νέστορας

        Ξέρεις ότι τον άγιο Δημήτριο τον ονομάζουν και Αθλοφόρο εξαιτίας των πολλών άθλων, δηλαδή κατορ θωμάτων του; Να, τί μας λένε τα Βιβλία για ένα από αυτά: Την εποχή που ό Δημήτριος ήταν στις ρωμαϊκές φυλακές συνάντησε ένα νεαρό χριστιανό, το Νέστωρα, ό όποιος θα αγωνιζόταν στην αρένα εναντίον ενός εξαιρετικά δυνατού Σκύθη, του Λυαίου. Ό Νέστωρας, θέλοντας να αποδείξει στους Ρωμαίους τη δύναμη του Χριστού, ζήτησε τη Βοήθεια του Δημητρίου. Ό Άγιος τον ευλόγησε και ό αδύναμος Νέστωρας νίκησε τον Λυαΐο όπως ο Δαβίδ τον Γολιάθ.

Η ιστορία του Αγίου Δημητρίου και του Νέστορα

Πηγή:Διαβάζοντας τις βυζαντινές εικόνες

Μαρίζα Ντεκάστρο

Ο ναός του Αγίου Δημητρίου

Άγιος Δημήτριος, ο ναός που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, βρίσκεται στην οδό Αγίου Δημητρίου βόρεια της αρχαίας Αγοράς. Όπως μπορείς να καταλάβεις και από την εξωτερική όψη του ναού, πρόκειται για ένα κτήριο των νεότερων χρόνων.Πραγματικά, ο Άγιος Δημήτριος αναστηλώθηκε πλήρως μετά την καταστροφική πυρκαγιά του1917. Η αναστήλωση όμως ακολούθησε τον αρχικό αρχιτεκτονικό τύπο της πεντάκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής, σύμφωνα με τον οποίο είχε χτιστεί ο αρχικός ναός τον 7ο αι.

Η ιστορία του ναού είναι άμεσα συνδεμένη με σημαντικές καμπές της ζωής των Θεσσαλονικέων και την αγάπη τους για τον Άγιο προστάτη τους.Όταν με το διάταγμα του Μεδιολάνου περί ανεξιθρησκίας, το 313 μ.Χ., δόθηκε τέλος στους διωγμούς των Χριστιανών, χτίστηκε ένας μικρός ναός στον τόπο του μαρτυρίου του Αγίου, πάνω στα ερείπια ρωμαϊκού λουτρού των Χριστιανών, χτίστηκε ένας μικρός ναός.
Το 413 ο έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος, αποδίδοντας την ίαση του, από σοβαρή ασθένεια, σε θαύμα του Αγίου, έχτισε στην ίδια θέση μια μεγάλη τρίκλιτη βασιλική, που μάλλον ενσωμάτωσε τον αρχικό ναΐσκο. Η βασιλική αυτή καταστράφηκε από πυρκαγιά ανάμεσα στα έτη 629 και 634, για να ξαναχτιστεί αμέσως μετά στον τύπο της πεντάκλιτης βασιλικής, με τη βοήθεια του έπαρχου της Θεσσαλονίκης, Λέοντα.Ο ναός αυτός λεηλατήθηκε στην άλωση της πόλης από τους Σαρακηνούς (904) και τους Νορμανδούς (1185), ενώ λίγα χρόνια μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς(1430), το 1493, μετατράπηκε σε τζαμί. Με την απελευθέρωση (1912) λειτούργησε πάλι ως χριστιανικό ναός, για να καταστραφεί ολοσχερώς στην πυρκαγιά του 1917- Η αναστήλωση του, ένα δύσκολο έργο, κράτησε 22 χρόνια, από το 1926 ως το 1948. Στο νέο οικοδόμημα ενσωματώθηκαν όσα μέρη του ναού (τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, αρχιτεκτονικά μέλη) είχαν σωθεί από τη φωτιά.

Πηγή:"Θεσσαλονίκη"

Σβορώνου Ε.

Δείτε το βίντεο για τον Άγιο Δημήτριο

 Οι θησαυροί του ναού

O Άγιος Δημήτριος (ψηφιδωτό)

Ο Άγιος προστάτης των παιδιών(ψηφιδωτό)

Η κρύπτη

Κιονόκρανο

Τοιχογραφία: Ο Ιoyστινιανός Β΄μπαίνει στη Θεσαλονίκη  688 μ.χ.

Ο Άγιος με κληρικό