Συγγραφέας: Βαγγέλης Ηλιόπουλος – Λουτσάνο Κομίντα
Εικονογράφος: Νίνα Παπά Μεταφραστής: Βασιλική Νίκα
Εκδότης: Πατάκη
Είδος βιβλίου: παιδική λογοτεχνία
Το βιβλίο που διάβασα:
Τόπος: Ιταλία – Τεργέστη, Ελλάδα – Αθήνα
Χρόνος: σημερινή εποχή
Ήρωες: Μικέλε Κρισμάνι, Φώτης Πάσχος
Αφηγητής: Μικέλε - Φώτης
Σπουδαία γεγονότα: ενώ στην αρχή τα δύο παιδιά ήταν άγνωστα το ένα με το άλλο μετά από μια αλληλογραφία κατάλαβαν πόσα κοινά έχουν και πως είναι πραγματικοί φίλοι.
Το βιβλίο μου άρεσε ή δεν μου άρεσε, γιατί:
Το βιβλίο μου άρεσε γιατί, οι δύο συγγραφείς έκαναν κάτι διασκεδαστικό και αστείο, το οποίο είναι και αληθινό, γιατί ο Λουτσάνο Κομίντα που ήταν Ιταλός αλληλογραφούσε με τον Βαγγέλη Ηλιόπουλο που ήταν Έλληνας κι έτσι έγραψαν ένα βιβλίο βάζοντας άλλους ήρωες που αντικαθιστούσαν τους ίδιους τους συγγραφείς
Περίληψη
Περίληψη
Δύο καθηγήτριες συναντιούνται σε ένα μουσείο της Αθήνας, η μία από την Ιταλία κι η άλλη από την Ελλάδα. Μα τι ιδέα έχουν τη στιγμή που γίνονται κολλητές; Να αλληλογραφήσουν οι μαθητές από την Ιταλία και την Ελλάδα ενώ κανείς δε ξέρει κανέναν. Όμως δύο δεκατριάχρονα αγόρια, ο Μικέλε και ο Φώτης έχουν δεθεί τόσο πολύ, ανακαλύπτοντας ότι έχουν μοιραστεί τόσα όνειρα, τόσα μυστικά ακόμα και ηλεκτρονικά μιλούν, συζητούν, χαίρονται και κλαίνε μαζί. Στο τέλος όμως τι γίνεται όταν θέλουν να βρεθούν ο ένας στη χώρα του άλλου; Θα καταφέρουν να συναντηθούν ή θα τα κάνουν θάλασσα;
εργασία της Εβελίνας Κ
Ε3 Πλαγιαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου