Μοντέρνοι Καιροί
Οι ταινίες του αξέχαστου Τσάρλι Τσάπλιν είναι κινηματογράφος που ψυχαγωγεί και ταυτόχρονα προβληματίζει. Απευθύνεται σε σκεπτόμενους θεατές και τους ωθεί να συνειδητοποιήσουν τα προβλήματα του καιρού τους. Γι' αυτό είναι πάντα επίκαιρος.
Η ευφυής και προφητική παρακαταθήκη του Τσάρλι Τσάπλιν πάνω στην παράνοια της βιομηχανικής εποχής, της σύγχρονης κοινωνίας και της τεχνολογικής προόδου.
Σενάριο, σκηνοθεσία: Τσάρλι Τσάπλιν
Φωτογραφία: Ρόλαντ Τόθεροχ, Άιρα Μόργκαν
Μουσική: Τσάρλι Τσάπλιν, Άλφρεντ Νιούμαν
Παίζουν: Τσάρλι Τσάπλιν, Πολέτ Γκοντάρ, Χένρι Μπέργκμαν,
Τσέστερ Κόνκλιν,Τάινι Στάντφορντ, Χανκ Μαν, Στάνλεϊ Μπάιστοουν, Άλαν Γκαρσία
Κοινωνική κριτική, σουρεαλισμός, ανθρωπισμός και ψυχαγωγία συνυπάρχουν μοναδικά στο σπαρακτικό αριστούργημα «Μοντέρνοι καιροί» (1936), γεμάτο υπέροχα ενορχηστρωμένες κωμικές σκηνές ανθολογίας, στην τελευταία βουβή ταινία του δημιουργού.
Ο Τσάπλιν είναι ένας εργάτης φάμπρικας που προσπαθεί να συγχρονιστεί με τη γραμμή παραγωγής σφίγγοντας βίδες, ενώ το τυραννικό αφεντικό του παρακολουθεί το προσωπικό μέσα από μόνιτορ σαν άλλος «Μεγάλος Αδελφός». Όταν συναντάει και ερωτεύεται μια ορφανή κοπέλα του δρόμου, οι δυο τους ονειρεύονται μια πιο όμορφη και ήρεμη ζωή μακριά από τον αστικό εφιάλτη της μοντέρνας βιομηχανικής κοινωνίας, όμως μια σειρά από ατυχή περιστατικά τον καθιστούν διαρκώς παρεξηγημένο και κυνηγημένο.
Ο ήρωάς μας αντιμετωπίζει προβλήματα
με τις μηχανές
Charlie Chaplin
Ο Σερ Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν ο νεότερος (Charles Spencer Chaplin Jr, 16 Απριλίου 1889- 25 Δεκεμβρίου 1977), γνωστότερος με το υποκοριστικό Τσάρλι και, στην Ελλάδα κυρίως, με το προσωνύμιο "Σαρλό", υπήρξε Άγγλος ηθοποιός και σκηνοθέτης, που μεγαλούργησε στις πρώτες δεκαετίες του Χόλυγουντ. Είναι χρονικά η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα τηςκινηματογραφικής τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα Σαρλό που ενσάρκωνε στις πρώτες ταινίες του.
Στο διάστημα 1912 - 1918 αξιοποίησε το ταλέντο του σε πολλές μικρές κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου, δημιουργώντας τον τύπο του Σαρλό. Ο ίδιος όχι μόνο πρωταγωνιστούσε αλλά ήταν επίσης ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης της μουσικής των ταινιών του. Η παγκόσμια καταξίωση ήρθε μέσα από τις μεγάλου μήκους ταινίες του, όπως οι Μοντέρνοι Καιροί, Ο Μεγάλος Δικτάτωρ, Τα Φώτα της Πόλης, Ο κύριος Βερντού και άλλες, που τον κατέταξαν ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς της έβδομης τέχνης.
Το 1952, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου και της Μαύρης Λίστας, έπεσε σε δυσμένεια λόγω των αριστερών πολιτικών φρονημάτων του. Ενώ ταξίδευε προς το Λονδίνο, έμαθε την απόφαση του αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης να άρει τη βίζα του και επομένως το δικαίωμα επιστροφής. Μετά από αυτό το γεγονός παρέμεινε οριστικά στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στο Βεβέ της Ελβετίας όπου πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου του 1977. Στο διάστημα αυτό ταξίδεψε στην Αμερική μόνο μια φορά, το 1972, προκειμένου να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη, κερδίζοντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα της ιστορίας των βραβείων. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει δέκατο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχή.
Δείτε ένα βίντεο για τη ζωή του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου